The Accused (1988) ฉันไม่ยอม
เรื่องย่อ
The Accused เรื่องราวของ Sarah Tobias หญิงสาววัย 25 ปี ที่ต้องเผชิญกับฝันร้ายเมื่อเธอถูกข่มขืนหมู่ในบาร์ในฟิลาเดลเฟีย เธอถูกกล่าวหาว่าเป็นคนขี้โกหกและถูกกดดันให้ยอมความ ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจที่จะต่อสู้เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเธอ แคทเธอรีน มัลคอล์ม ทนายความที่มีประสบการณ์ ได้รับมอบหมายให้ดูแลคดีของโทเบียส เธอต้องเผชิญกับความท้าทายมากมายในการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของโทเบียส รวมถึงอคติทางเพศของคณะลูกขุนและแรงกดดันจากสื่อมวลชน ท้ายที่สุด โทเบียสก็พ้นผิดจากข้อหาข่มขืน เธอได้รับค่าชดเชยจากเหยื่อ แต่เธอก็ยังต้องเผชิญกับบาดแผลทางจิตใจที่ไม่สามารถเยียวยาได้
ผู้กำกับ
- Jonathan Kaplan
บริษัท ค่ายหนัง
- Paramount Pictures
นักแสดง
- Kelly McGillis
- Jodie Foster
- Bernie Coulson
- Leo Rossi
- Ann Hearn
โปสเตอร์หนัง
รีวิว
ฉันดูหนังเรื่องนี้ The Accused กับแฟนสาวประมาณหนึ่งปีหลังจากเรียนจบมหาวิทยาลัย ซึ่งตอนนั้นฉันอาศัยอยู่ในหอพักนักศึกษาชายที่ชายเป็นใหญ่และผู้หญิงเป็นแค่ตัวประกอบ แม้ว่าฉันจะไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นในสมาคมของฉันที่เทียบได้กับเหตุการณ์เลวร้ายในหนังเรื่องนี้ แต่ฉันก็รู้สึกประหลาดใจที่การสนทนากับพี่น้องร่วมชมรมที่ดื่มเบียร์จนเมามายอาจนำไปสู่ผลลัพธ์แบบเดียวกันได้ แต่มีโอกาสเกิดขึ้นมากกว่าที่ฉันคิดในตอนนั้น (หรือแม้กระทั่งทุกวันนี้ก็ยังไม่อยากยอมรับ) พูดง่ายๆ ก็คือ ฉันร้องไห้ตลอดทางกลับบ้านหลังจากดูหนังเรื่องนี้ แม้จะรู้สึกอับอายมากกว่าก็ตาม
สิบสองปีต่อมา ฉันยังคงจำไม่ได้ว่ารู้สึกแย่กับฉากข่มขืนตอนจบของเรื่อง “The Accused” มากขนาดไหน และฉันก็ไม่มีใจจะดูมันอีกแน่นอน ในความคิดของฉัน หนังเรื่องนี้แสดงได้ดีมาก (สมควรได้รับรางวัลออสการ์จากฟอสเตอร์) และเล่าเรื่องได้ดีมาก หนังเรื่องนี้มีพรสวรรค์พิเศษที่สามารถทำให้ผู้ชมรู้สึกได้ถึงอารมณ์ตลอดทั้งเรื่อง ซึ่งความรู้สึกนั้นก็คือความไม่สบายใจนั่นเอง หนังเรื่องนี้ไม่ได้ทำออกมาได้อย่างยอดเยี่ยมเหมือนกับเรื่อง The Accused แต่ในขณะเดียวกัน ฉันก็คิดไม่ออกว่าจะมีคำชมอะไรที่ยิ่งใหญ่ไปกว่าการที่หนังเรื่องนี้เปิดโลกทัศน์ของฉันให้กว้างขึ้น ซึ่งฉันเองก็ยังไม่โตพอที่จะเข้าใจมันได้ด้วยตัวเอง ฉันออกจากโรงหนังด้วยความรู้สึกที่แตกต่างไปจากเดิม ซึ่งคนพูดแบบนี้ได้บ่อยแค่ไหนกันนะ?
การชมภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นเรื่องยากมาก เพราะเป็นเรื่องราวที่น่าตกใจมาก หญิงสาวคนหนึ่งถูกข่มขืนโดยชาย 3 คนในบาร์ ซึ่งลูกค้าชายจำนวนมากตะโกน ปรบมือ และโห่ร้องราวกับว่าเป็นการแสดง โจดี้ ฟอสเตอร์ รับบทเป็นซาราห์ โทเบียส หญิงสาวที่ถูกข่มขืน เธอไม่ได้ถูกแสดงเป็นสาวพรหมจารี แต่เป็นคนที่เคยทำผิดพลาดในอดีต และในคืนที่เธอถูกข่มขืน แต่ไม่สมควรได้รับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอเลย
ภาพยนตร์เรื่องนี้จะแสดงให้เห็นว่าก่อนที่เธอจะถูกข่มขืน เธอเมา สูบกัญชา จีบผู้ชาย และถึงกับล้อเลียนว่าต้องพาผู้ชายคนหนึ่งกลับไปที่รถพ่วงของเธอและนอนกับเขาต่อหน้าแฟนหนุ่มของเธอ บทบาทนี้คงเป็นบทบาทที่ท้าทายมากสำหรับโจดี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงใกล้จบเรื่องที่เราจะได้เห็นฉากย้อนอดีตของการข่มขืน ซึ่งมีความสมจริงมากและดำเนินเรื่องไปไกลกว่าภาพยนตร์เรื่องอื่นๆ ที่เกี่ยวกับการข่มขืนมาก โจดี้ต้องแสดงฉากนั้นได้ยากมากโดยเฉพาะ เธอแสดงได้ยอดเยี่ยมมากในบทบาทนี้ โดยตัวละครของเธอดูแข็งแกร่งแต่มีด้านที่อ่อนแอและไม่มีใครคอยดูแลเธอ จนกระทั่งแคธริน เมอร์ฟี (เคลลี แม็คกิลลิส) เข้ามาในชีวิตของเธอ
ในตอนแรก เคลลี แม็คกิลลิสดูเท่ The Accused แต่เมื่อเรื่องราวดำเนินต่อไป เราจะเห็นผู้หญิงที่เห็นอกเห็นใจซึ่งต้องการยืนหยัดเพื่อสิทธิของซาราห์ และต้องการแก้ไขสิ่งที่เธอทำผิดเมื่อเธอรับสารภาพข้อกล่าวหาว่าทำให้ซาราห์ตกอยู่ในอันตรายโดยประมาทเลินเล่อ จากนั้นเธอก็ตัดสินใจว่าวิธีเดียวที่จะชดเชยความผิดนี้ได้ คือ ดำเนินคดีกับผู้ชายที่ยุยงให้ข่มขืน และเธอรู้สึกว่าสามารถดำเนินคดีพวกเขาโดยใช้ข้อกล่าวหาว่ายุยงให้ข่มขืน ซึ่งหมายความว่าผู้ข่มขืนจะต้องติดคุกตลอดโทษ
ฉันชอบความสัมพันธ์ระหว่างแม็คกิลลิสและฟอสเตอร์ ซึ่งเป็นคนละคนกันโดยสิ้นเชิง ซาราห์ค่อนข้างจะสบายๆ เธอเคยถูกจับในข้อหาเสพยามาก่อน เธอสูบกัญชาและดื่มเหล้า เธออาศัยอยู่ในรถบ้านและสนใจเรื่องโหราศาสตร์ ในทางกลับกัน แคธรินกลับดูเป็นคนสะอาดสะอ้าน เป็นคนดี มีความคิดอนุรักษ์นิยม เรียนจบนิติศาสตร์ และเป็นชนชั้นกลาง คุณคงคิดว่าทั้งสองคนนี้คงไม่มีวันผูกพันกันได้ แต่สุดท้ายแล้วพวกเขาก็ทำได้สำเร็จจากคดีนี้ และดูแลซึ่งกันและกันในแบบที่ไม่เคยคิดว่าจะทำได้
ฉันไม่ได้ดูละครเกี่ยวกับการพิจารณาคดีมากนัก ฉันเคยดูเรื่องดีๆ มากมาย เช่น 12 Angry Men, Witness for the Prosecution, To Kill a Mockingbird จากเรื่องทั้งหมดก่อนเรื่อง The Accused ไม่ค่อยมีเรื่องไหนที่เข้าข่ายเสี่ยงเท่ากับเรื่องนี้ เมื่อคุณย้อนกลับไปดูภาพยนตร์ฮอลลีวูดหลายทศวรรษ ภาพยนตร์ก็ถูกเซ็นเซอร์มากขึ้นเรื่อยๆ ในหลายๆ ส่วนของเรื่อง The Accused นั้นโหดร้ายมาก ผู้ที่ได้ดูเมื่อออกฉายเมื่อ 20 ปีก่อนคงจะรู้สึกโหดร้ายกว่านี้ด้วยซ้ำ The Accused ภาพยนตร์เรื่องนี้มีการพิจารณาคดี 2 คดี คดีแรก ผู้ต้องหาถูกตั้งข้อหาข่มขืน ส่วนคดีที่สอง ผู้ต้องหา (คนละคนกัน) ถูกตั้งข้อหาสนับสนุน (พูดแบบไม่เป็นทางการ) สิ่งที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้เราสัมผัสได้นั้นโหดร้ายทารุณมาก เลวร้ายยิ่งกว่าการฆาตกรรมเสียอีก และยังมีนักแสดงสาวฝีมือดี 2 คนที่เล่นได้ยอดเยี่ยมอีกด้วย ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้กลายเป็นละครเกี่ยวกับการพิจารณาคดีที่น่าเชื่อถือและเข้มข้น บทภาพยนตร์ถูกเขียนทับมากเกินไปในบางช่วง ดังนั้น จึงไม่ใช่ภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยม แต่ก็ถือเป็นตัวอย่างที่ดีสำหรับผู้ที่ชอบภาพยนตร์แนวนี้
ฉันรู้สึกตกใจเมื่อเห็นผู้วิจารณ์รายหนึ่งแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ โดยระบุว่าเหยื่อข่มขืน “ได้รับสิ่งที่เธอสมควรได้รับ” ไม่มีใคร ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย สมควรที่จะถูกข่มขืน ละเมิด หรือทำร้ายเพียงเพราะพวกเขาอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่เหมาะสม ภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างจากเรื่องจริง และนักแสดงก็แสดงได้น่าประทับใจมาก ผู้คนทำผิดพลาด บางคนอาจรู้สึกไม่พอใจและเลือกที่จะประพฤติตัวไม่เหมาะสม แต่เมื่อบุคคลนั้นเลือกที่จะหยุดและพูดว่า ไม่ นั่นหมายความว่า ไม่ ไม่ หยุด อย่า คำพูดเหล่านี้ไม่ได้หมายความว่า ฉันขอ แต่ใครก็ตามที่คิดต่างออกไป ฉันรู้สึกเสียใจ เพราะพวกเขาเศร้า เหงา และขาดคุณค่าในตัวเอง Jodi Foster เป็นนักแสดงที่ยอดเยี่ยมและทุ่มเทอย่างเต็มที่ให้กับบทบาทของเธอ เธอมีความสามารถมาก และเธอและ Kelly M. ได้สร้างภาพยนตร์เรื่องนี้ขึ้นมา หวังว่าบุคคลที่ต้องทนทุกข์กับการกระทำอันเลวร้ายนี้จะก้าวต่อไปด้วยความเข้มแข็งและประสบความสำเร็จ
สิ่งหนึ่งที่ฉันพบว่าน่าสนใจเกี่ยวกับ The Accused ซึ่งเป็นภาพยนตร์ที่มีชื่อเสียงเรื่องการข่มขืนหญิงสาวที่ทำงานในโรงงานอย่างโหดร้าย คือวิธีการที่พวกเขาเลือกสร้างภาพยนตร์ดังกล่าว คุณรู้ดีว่ามีฉากเลวร้าย และส่วนที่เหลือของภาพยนตร์จะพูดถึงผลที่ตามมา แต่ภาพยนตร์เริ่มต้นทันทีหลังจากความโหดร้ายสิ้นสุดลง เราเปิดเรื่องด้วยฉากที่โจดี้ ฟอสเตอร์โบกรถโดยสารอย่างสิ้นหวังเพื่อหลบหนี และดำเนินเรื่องไปในตอนที่แพทย์ตรวจรอยแผล รอยเล็บ และรอยฟกช้ำของเธอ โทนเรื่องถูกกำหนดโดยไม่มีความรุนแรงบนหน้าจอ
ตอนนี้ยังคงมี “ฉากเลวร้าย” เกี่ยวข้องอยู่ แต่จะไม่เกิดขึ้นจนกว่าเราจะใช้เวลาในห้องพิจารณาคดีสักพัก มันเป็นภาพย้อนอดีต แม้ว่าความตึงเครียดและลางสังหรณ์จะรุนแรงขึ้นจนถึงขีดสุด แต่จนถึงทุกวันนี้ก็ยังคงเกินกว่าจะโหดร้าย (ควรจะเรียกว่าน่าขยะแขยงมากกว่า)
หนังเรื่องนี้ดูไม่ง่ายนัก และไม่ค่อยน่าดูซ้ำสักเท่าไหร่ แต่เหตุผลที่แนะนำให้ดู (และฉันแน่ใจว่ามันเป็นอย่างนั้นมา 25 ปีแล้ว) ก็คือการแสดงของนักแสดงนำทั้งสองคน ทั้งสองคนเล่นได้ยอดเยี่ยมมาก แต่ฟอสเตอร์ได้รับรางวัลออสการ์ด้วยเหตุผลบางอย่าง ศูนย์กลางของหนังเรื่องนี้คือผู้หญิงสองคนที่ต่อสู้เพื่อเรื่องราวของตัวเอง คนหนึ่งต่อสู้เพื่อให้คนได้ยินเรื่องราวของตัวเอง (หลังจากที่ตัวละครของเธอถูกลอบสังหารในสายตาของสาธารณชน) The Accused และทนายความที่พยายามช่วยให้เธอได้รับความยุติธรรม ไม่ได้น่ากลัวเท่า “Leaving Las Vegas” แต่ก็ยังไม่ใช่หนังที่เหมาะจะดูบนชายหาดเลย ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม หากหนังเรื่องนี้ถูกพูดถึง ฉันขอแนะนำให้ดูการแสดงของโจดี้ ฟอสเตอร์และเคลลี แม็กกิลลิสเท่านั้น 7/10
ดูหนังออนไลน์ ภาพยนตร์ที่คล้ายกัน
Lost in Translation (2003) หลง เหงา รัก
The Prestige (2006) ศึกมายากลหยุดโลก
8.3