The Postman (1997) คนแผ่นดินวินาศ
เรื่องย่อ
เริ่มต้นในอเมริกาช่วงปี 2013 แต่ความเจริญไม่เหลือแล้ว ไฟฟ้า หรือเครื่องบิน ไม่มี บ้านเมืองแตกแยก แบ่งเป็นก๊ก เป็นเหล่าซ่อนตัวอยู่ในป่า พระเอกของเรื่องเริ่มต้นเป็นนักเดินทางที่เล่านิยายเช็กเสปียรแลกเศษเงินประทังชีวิตไปวันๆ แต่โดนกลุ่มคลั่งอำนาจจับไปฝึกเป็นทหาร
ผู้กำกับ
Kevin Costner
บริษัท ค่ายหนัง
Warner Bros.
นักแสดง
- Kevin Costner
- Will Patton
- Larenz Tate
- Olivia Williams
- James Russo
- Daniel von Bargen
โปสเตอร์หนัง
รีวิว
เป็นหนังที่ล้มคว่ำโครมใหญ่ที่สุดเรื่องหนึ่งครับ ลงทุนระดับ $80 ล้าน แต่ได้คืนมาไม่ถึง $20 ล้าน โดนกระหน่ำสับเป็นบะช่อก็ว่าได้
แต่สำหรับผม คงเพราะได้ฟังกิตติศัพท์แง่ลบมามากน่ะครับ พอได้ดูเข้าจริงเลยไม่ได้รู้สึกว่าหนังมันเลวร้ายอะไรนัก
หนังเล่าถึงโลกอนาคตหลังสงครามครั้งใหญ่ อเมริกากลายเป็นแดนแร้นแค้น (ใกล้เคียงกับยุคคาวบอย) ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีเทคโนโลยี และผู้คนเริ่มสิ้นหวัง ขณะเดียวกันก็มีกลุ่มคนที่เรียกตัวเองว่าโฮลนิสต์ นำโดยนายพลเบทเลเฮม (Will Patton) ลุกขึ้นมาทำตัวเผด็จการ ระรานหมู่บ้านต่างๆ ใครขวางก็ฆ่าทิ้ง
ตัวเอกของหนังคือ นักแสดงเร่ไร้นาม (Kevin Costner) ที่วันหนึ่งชีวิตพลิกผันหลังจากไปเจอชุดบุรุษไปรษณีย์และถุงจดหมายในรถเก่าๆ ตอนแรกเขาก็แค่จะสวมรอยเป็นไปรษณีย์เพื่อแลกข้าวกิน แต่ไปๆ มาๆ มหาวินาศ แผ่นดินแยก เขากลายเป็นผู้นำความหวังมาสู่คนทั้งแผ่นดิน รวมใจคนให้กล้าลุกขึ้นมาต่อกรกับพวกโฮลนิสต์ และฟื้นฟูอเมริกากลับมาอีกครั้ง
จริงๆ พล็อตมันโอเคเลยนะครับ มันคือหนัง Epic ดีๆ นี่เอง แล้วผมยังชอบแนวคิดที่ใช้หน้าที่ของบุรุษไปรษณีย์มาผูกกับเรื่องความหวังของผู้คน เพราะลองคิดๆ ดูแล้วถ้าโลกเป็นแบบในหนังมันก็ไม่แปลกที่ผู้คนจะรู้สึกสิ้นหวัง แต่ละหมู่บ้านก็ต้องดูแลตัวเองโดยไม่รู้เลยว่าส่วนอื่นๆ ของประเทศเป็นอย่างไร พ่อแม่พี่น้องที่อยู่ต่างเมืองยังมีชีวิตอยู่ไหม ครั้นยังเจอพวกผู้ร้ายมาปล้นชิงเข่นฆ่าอีก
ฟังนะ ฉันรู้ว่า Costner มีชื่อเสียง สำหรับเนื้อเรื่องที่ยืดเยื้อและหนังของเขาอาจจะดำเนินเรื่องช้า แต่ให้โอกาสเรื่องนี้ มันทำให้คุณรู้สึกภาคภูมิใจในตอนจบ และฉันบอกคุณว่าคุณจะไม่รู้สึกว่าเสียเวลาไปเปล่าๆ และถ้าคุณรู้สึกเช่นนั้น ฉันจะคืนเงินให้คุณในรีวิวนี้ พร้อมใบเสร็จด้วย
เป็นหนังแนวหลังหายนะ แต่ก็อย่าถือสานะ มันมีการพลิกผันที่ยอดเยี่ยม มันมีฉากแอ็กชั่นและแม้แต่ความโรแมนติก ถ้าคุณชอบแนวนี้และในตอนจบ คุณรู้สึกดีขึ้นเกี่ยวกับโลกโดยรวม ฉันเพลิดเพลินกับป๊อปคอร์น 2 ชามและเบียร์กับหนังเรื่องนี้
ใครจะรู้ คุณอาจอยากจะกอดพนักงานไปรษณีย์ของคุณหลังจากดูหนังเรื่องนี้
เป็นภาพยนตร์ที่ดีกว่าที่นักวิจารณ์กล่าวเอาไว้มาก “The Postman” เป็นภาพยนตร์ที่ดีเกี่ยวกับจุดจบของโลก ความวุ่นวาย และความสับสนที่เกิดขึ้นตามมาด้วยวิญญาณที่ไม่รู้เท่าทันซึ่งโชคชะตาเลือกที่จะนำพาผู้ที่รอดชีวิตจากหายนะกลับมาสู่ชีวิตที่ดีกว่าและอนาคตที่สดใส
เชยใช่ แต่เป็นไปในทางบวกและสร้างสรรค์ ด้วยนักแสดงอย่างเควิน คอสต์เนอร์ ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้ดูน่าเชื่อถือ ซึ่งคุณไม่เคยเห็นในภาพยนตร์แนว “End of he World” ส่วนใหญ่ที่ฉายบนจอเงินตั้งแต่ “Things to Come” เมื่อปี 1936
แตกต่างจากภาพยนตร์แนว “End of the world” ส่วนใหญ่ตรงที่ดำเนินเรื่องตลอดทั้งเรื่อง ซึ่งมีความยาวเกือบสามชั่วโมง เป็นธีมเชิงบวกและสร้างกำลังใจที่คุณไม่ค่อยได้เห็นในภาพยนตร์ประเภทนี้ ตอนจบของภาพยนตร์เรื่องนี้ เรียกได้ว่าเชยก็ตาม แต่ก็ซาบซึ้งใจจริงๆ โดยไม่น่ารำคาญอย่างที่ควรจะเป็นหากสร้างโดยผู้มีความสามารถน้อยกว่าเควิน คอสต์เนอร์
ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับความนิยมในหมู่ผู้หญิงที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ฉันนึกไม่ออกจริงๆ ว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้น แต่บางทีอาจมีอีกแง่มุมหนึ่งที่ฉันพลาดไป
ในปี 2013 สหรัฐอเมริกาถูกทำลายล้างมาประมาณ 15 ปีแล้ว และมีเพียงเทคโนโลยีพื้นฐานเท่านั้นที่พร้อมใช้งาน บางอย่างเช่นสงครามกลางเมืองแต่ใช้ปืนกล หลังจากหลบหนีจากกองทัพและแกล้งทำเป็นคนส่งจดหมาย เควิน คอสต์เนอร์ก็ออกเดินทางเพื่อสร้างอเมริกาขึ้นมาใหม่
สิ่งเดียวที่ไม่ดีเกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้คือ นักแสดงบางคนเล่นได้แย่มาก บทรองสองสามบทมีนักแสดงที่เล่นได้ห่วยมากจนทำให้ฉากต่างๆ เสียไป แต่โดยรวมแล้วการแสดงก็ทำได้ดีทีเดียว
พล็อตเรื่องยอดเยี่ยมมาก มีจุดอ่อนบางอย่างในพล็อตเรื่องหากคุณสังเกตให้ดี (ตัวอย่างเช่น ฉันสังเกตเห็นว่าทุกคนรู้ว่าประธานาธิบดีอยู่ที่มินนิอาโปลิส แม้ว่าคอสต์เนอร์จะพูดเรื่องนี้เฉพาะตอนอยู่กับศัตรูเป็นการส่วนตัวเท่านั้น) แต่แนวคิดโดยรวมของการสร้างใหม่โดยใช้การสื่อสารนั้นค่อนข้างสมจริงและเป็นแนวคิดที่น่าสนใจมาก แม้ว่าจะไม่มีอะไรอื่นเลยก็ตาม
ผู้หญิงที่รับบทแอบบี้ยอดเยี่ยมมาก อาจจะดีกว่าใน Rushmore ด้วยซ้ำ (แม้ว่าภาพยนตร์เรื่องนั้นจะครองตำแหน่งสูงสุดก็ตาม) เด็กผู้หญิงที่รับบทฟอร์ด ลินคอล์น เมอร์คิวรีนั้นเกินจริงไปนิด แต่ดูเหมือนว่าจะเหมาะกับตัวละครของเขาดี และวิลล์ แพตตันล่ะ? การแสดงออกถึงความชั่วร้ายที่น่าตื่นตาตื่นใจอย่างแท้จริง อย่างที่ตัวเขาเองได้กล่าวไว้ว่า ผู้ชายที่ดีทำให้ผู้ชายดีขึ้น ความชั่วร้ายของเขาทำหน้าที่เพียงทำให้คอสต์เนอร์เป็นฮีโร่ที่ยิ่งใหญ่ขึ้นเท่านั้น
ดนตรีนั้นแปลกมาก (“Come and Get Your Love”?) และควรมีทอม เพตตี้มากกว่านี้ เพตตี้เองก็ต้องการบทบาทที่ใหญ่กว่านี้ และทำได้ดีกับบทบาทที่ได้รับ
บางคนจะบ่นว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ยาวเกินไป (178 นาที) แม้ว่าฉันจะเห็นด้วยว่าในตอนแรกภาพยนตร์เรื่องนี้ดูยาวเกินไป แต่เมื่อฉันเริ่มสนใจภาพยนตร์เรื่องนี้แล้ว ฉันก็เต็มใจที่จะดูโลกนี้อีกสองชั่วโมง คุณคงไม่อยากบอกลาแอบบี้ พนักงานส่งจดหมาย หรือแม้แต่นายพลเบธเลเฮมหรอก พวกเขาเป็นตัวละครที่มีพลังและมีเสน่ห์
ภาพยนตร์เรื่องนี้จะดีกว่า “Waterworld” ได้อีกไหม? ฉันยังคงตัดสินใจไม่ได้ แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นหนึ่งในภาพยนตร์ของ Kevin Costner ที่ดีที่สุดเท่าที่เคยมีมาอย่างแน่นอน
ฉันมีภาพยนตร์เรื่องนี้ในรูปแบบดีวีดี ฉันดูหนังเรื่องนี้หลายครั้งแล้ว และโดยรวมแล้วถือว่าดีกว่าภาพยนตร์เชิงพาณิชย์ 80% ที่ออกฉายในปัจจุบัน
สำหรับผู้ที่คุ้นเคยกับสถิติและการจัดจำหน่ายแบบ “ปกติ” ให้ดูที่ “คะแนนผู้ใช้” สำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้ คะแนน “1” นั้นไม่จริง ดูรูปแบบของการจัดจำหน่าย แล้วคุณจะเห็นว่าคะแนนที่ถูกต้องสำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้คือระหว่าง 7 ถึง 8 ซึ่งเป็นคะแนน “ทั่วไป” ที่สุด ซึ่งสมเหตุสมผลดี คนส่วนใหญ่ให้คะแนนภาพยนตร์เรื่องนี้ที่ 7.5 จาก 10 คะแนน
ภาพยนตร์เรื่องนี้มีเรื่องราวที่สร้างแรงบันดาลใจเกี่ยวกับการฟื้นฟูหลังสงคราม และการห้ามปรามร่วมกันเพื่อต่อสู้กับความชั่วร้าย ซึ่งฉันไม่เห็นว่าคนที่มีหัวใจจะสามารถให้คะแนนน้อยกว่า 6 หรือ 7 ได้อย่างไร ลองดูเรื่องนี้ดู หากคุณยังไม่เคยดู!
ป.ล. แดน ฟอน บาร์เกน เพื่อนเก่าสมัยเรียนมหาวิทยาลัยของฉัน รับบทเป็นนายอำเภอบริสโกแห่งไพน์วิว ซึ่งตะโกนในตอนใกล้จบว่า “ไรด์ โพสแมน ไรด์!” น่าเสียดายที่แดนเสียชีวิตในปี 2015
The Postman ได้รับคำวิจารณ์เชิงลบและรุนแรงมากมาย และด้วยเหตุนี้ ฉันจึงไม่ดูมันในโรงภาพยนตร์ หลังจากผ่านไปสองสามปี ฉันก็ได้มันมาในรูปแบบดีวีดี และรู้สึกประหลาดใจ – ใช่แล้ว The Postman ไม่ใช่ผลงานชิ้นเอก แต่ก็ยังเป็นผลงานที่สนุกมาก หากคุณชอบแนวหลังหายนะ
โดยรวมแล้ว The Postman มีช่วงที่ยืดเยื้อบ้าง (ไม่น่าแปลกใจ เพราะมีความยาว 177 นาที) และตอนจบ (ฉากต่อสู้) ก็ค่อนข้างน่าผิดหวังเล็กน้อย แต่โดยรวมแล้ว The Postman เป็นหนังที่ดี มีการผลิตที่ดี การแสดงที่ดี และฉากแอ็กชั่นที่ดี
คำแนะนำของฉัน – หากคุณชอบแนวนี้และยังไม่ได้ดู The Postman ก็ลองเสี่ยงดู
The Postman เป็นภาพยนตร์ที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างมาก และมีความคล้ายคลึงกับ Waterworld มาก เช่นเดียวกับภาพยนตร์เรื่องนั้น มันยาวเกินไป เกินจำเป็น และราคาแพงเกินไป แต่ก็เหมือนกับ Waterworld จริงๆ แล้วมันไม่ได้แย่ขนาดนั้น ไม่มีอะไรพิเศษ แค่เป็นภาพยนตร์ธรรมดาๆ ที่ได้รับความสนใจเกินควรเนื่องจากงบประมาณ 80 ล้านเหรียญ และถูกวิจารณ์เชิงลบ
สูตรสำเร็จของภาพยนตร์เรื่องนี้คือ การปะทะกันอย่างรุนแรงในช่วงแรก ความโรแมนติกที่มีฉากเซ็กส์ที่ไม่จำเป็น ความขัดแย้ง ความรัก และการคลี่คลายปัญหา ไม่ใช่เรื่องใหม่ การฆาตกรรมสามีของโอลิเวีย วิลเลียมส์มีขึ้นเพื่อให้เข้ากับเนื้อเรื่องเท่านั้น และการใช้การข่มขืนของเธอเป็นแรงจูงใจของตัวละครนั้นน่ารังเกียจ อย่างไรก็ตาม ในช่วงเริ่มต้น สิ่งต่างๆ แทบจะดูได้ และแม้ว่าคอสต์เนอร์จะไม่ใช่ผู้กำกับที่ดีที่สุดในโลก แต่เขาก็ไม่ได้แย่ที่สุดเช่นกัน
เรื่องราวเริ่มแย่ลงทันทีที่คอสต์เนอร์รับหน้าที่เป็นพนักงานส่งจดหมาย ซึ่งจดหมายทุกฉบับที่เขาส่งไปนั้นเป็นเพียงการอธิบายรายละเอียดที่เขียนขึ้น การอ้างอิงถึง Mad Max นั้นชัดเจน แม้ว่าจะมีการเปรียบเทียบที่สมเหตุสมผลบางอย่างในข้อความก็ตาม และในขณะที่แม็กซ์เองก็ได้รับแรงบันดาลใจจาก “ชายไร้ชื่อ” ของชาวตะวันตก ตัวละครหลักของคอสต์เนอร์ก็มีเพียงชื่อเล่นว่า “เชกสเปียร์” เท่านั้น
ความแปลกประหลาดคือป้ายโฆษณาระบุปีที่ตั้งไว้ว่าเป็นปี 2013 แต่ไม่เคยเปิดเผยบนหน้าจอเลย เป็นเรื่องแปลกที่คุณไม่จำเป็นต้องดูภาพยนตร์เพื่อดูจุดสำคัญของเรื่อง แต่ให้ดูที่การตลาดแทน ในเรื่อง คอสต์เนอร์ปรากฏตัวขึ้นในฐานะผู้กอบกู้ในอเมริกาหลังหายนะ ท่าที “กลับไปสู่พื้นฐาน” นั้นไม่ได้มีความละเอียดอ่อนเสมอไป ในฉากหนึ่ง ฮีโร่ของคอสต์เนอร์ที่บอบช้ำร้องครวญครางออกมาเป็นชุดเมื่อเขาพบไฟแช็ก ซึ่งเป็นการล้อเลียนมนุษย์ถ้ำที่ค้นพบไฟ อารมณ์ขันยังค่อนข้างไร้เดียงสาเล็กน้อย โดยพนักงานส่งจดหมายกล่าวเท็จว่าประธานาธิบดีคือริงโก สตาร์ และนโยบายของเขามาจากเนื้อเพลงของจ่าเปปเปอร์ แต่การส่งของที่ไม่แน่นอนของ Costner (ไม่ได้ตั้งใจเล่นคำ) ทำให้พวกเขามีเสน่ห์แบบไร้เหตุผล
อย่างไรก็ตาม การปลอมตัวเป็นคนส่งจดหมายของเขาต้องได้ผล เพราะทันทีที่เขาสวมหมวกและโกนหนวด เขาจะกลายเป็นคนจำวิลล์ แพตตันไม่ได้เลย แพตตันร่วมแสดงเป็นตัวร้ายที่เก่งกาจและสามารถเอาชนะคนตัวใหญ่ได้ในการต่อสู้หกวินาที เผาธงชาติอเมริกา ตัดลิ้นและอัณฑะ แน่นอนว่ามันยากที่จะเชื่อว่าชายเคราหัวโล้นผมแดงจะแกร่งได้ขนาดนี้ ดังนั้นส่วนใหญ่จึงถูกเปิดเผยผ่านบทพูด แม้ว่าจะไม่ใช่นักแสดงที่แย่ แต่พลวัตของบทบาทที่มีลักษณะเฉพาะตัวและมีเพียงโน้ตเดียวก็เริ่มน่าเบื่อ “เอาตัวละครสองมิติไปอาบน้ำเหรอ? ไม่ใช่ฉัน!” ลาเรนซ์ เทต ซึ่งปรากฏตัวเป็นเด็กผิวดำในภาพยนตร์ฮอลลีวูด ได้เข้าถึงระดับความสมจริงของหน้าจอในระดับซันเซ็ตบูลเลอวาร์ด กลั้นน้ำตาจระเข้เอาไว้ซะไอ้ลูก และใครสักคนควรไปเรียนการแสดงกับทอม เพ็ตตี้บ้างเถอะ ขอพระเจ้าช่วย!
7.8