Hungry Ghost Ritual (2014) คืนปล่อยผี
เรื่องย่อ
ซงฮัว ชายหนุ่มที่ล้มเหลวในชีวิต Hungry Ghost Ritual เขาต้องกลับไปอาศัยกับพ่อและน้องสาวที่ประเทศมาเลเซีย และช่วยสานต่อธุรกิจแสดงงิ้วของครอบครัวของเขา แต่การกลับมาของเขาในครั้งนี้ดันตรงกับเทศกาลวันสารทจีน ที่มีความเชื่อว่าวิญญาณจะมาขอส่วนบุญในโลกมนุษย์ ซงฮัวต้องพบกับเรื่องอันตรายสุดสยองมากมาย และหนึ่งในนั้นคือความลับดำมืดที่เขาพยายามหลบหนีมาตลอด ซงฮัวได้พบกับ ฮัว หญิงสาวลึกลับที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังหนึ่ง เธอได้บอกกับซงฮัวว่าวิญญาณร้ายกำลังตามล่าเขาอยู่ ซงฮัวจึงต้องร่วมมือกับฮัวเพื่อหาทางเอาชนะวิญญาณร้าย และเขาก็ได้ค้นพบความลับดำมืดที่เขาพยายามหลบหนีมาตลอด
ผู้กำกับ
- Nick Cheung
บริษัท ค่ายหนัง
- Asia Tropical Films
นักแสดง
- Nick Cheung
- Annie Liu
- Carrie Ng
- Wai Lam
- Cathryn Lee
- Ruby Faye
โปสเตอร์หนัง
รีวิว
พูดตรงๆ ว่า เราไม่คิดว่านักแสดงฮ่องกงชื่อดังอย่าง Nick Cheung จะเข้ามากำกับหนังสยองขวัญเป็นครั้งแรก เพราะรางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยมจากงาน Hong Kong Film Awards และ Hungry Ghost Ritual นั้นเป็นที่รู้จักกันดีจากการแสดงที่เข้มข้นในภาพยนตร์ระทึกขวัญแนวตำรวจของ Dante Lam หรือแม้กระทั่งจากบทบาทตลกในภาพยนตร์ตลกเกี่ยวกับการพนันของ Wong Jing โชคไม่ดีสำหรับ Cheung การที่เขายังใหม่ต่อแนวหนังประเภทนี้ทำให้เขาเสียเปรียบในฐานะผู้กำกับมือใหม่ และเพียงแค่พูดได้ว่า ‘Hungry Ghost Ritual’ ล้มเหลวในหลายๆ ด้านจากการเป็นหนังสยองขวัญที่สร้างขึ้นมาอย่างดี
เรื่องราวที่มีธีมเกี่ยวกับเดือนที่เจ็ด เขียนบทและอำนวยการสร้างโดย Adrian The จาก ‘The Wedding Diary’ โดย Cheung รับบทเป็น Zonghua ลูกชายที่หลงทางของเจ้าของคณะงิ้วกวางตุ้งที่กลับบ้านเกิดหลังจากล้มเหลวในการดำเนินธุรกิจในประเทศจีน จงหัวได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากเสี่ยวเทียนผู้เป็นพ่อ แต่จิงจิง (แคธริน ลี) น้องสาวต่างมารดาของเขากลับไม่ค่อยได้รับการต้อนรับเท่าไรนัก แม้ว่าเหตุผลของเรื่องนี้จะไม่ชัดเจนในตอนต้นหรือตอนจบของภาพยนตร์ก็ตาม แต่จงหัวกลับใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับนักแสดงนำหญิงของคณะอย่างเสี่ยวหยาน (แอนนี่ หลิว) ซึ่งคอยอำนวยความสะดวกและให้กำลังใจมากกว่าจิงจิง
ในขณะเดียวกัน เรื่องราวคู่ขนานยังเล่าถึงนักแสดงรุ่นใหญ่อย่างแคร์รี หงที่รับบทเป็นนักแสดงนำหญิงของคณะงิ้วกวางตุ้งอีกคณะหนึ่ง ซึ่งอาจารย์ของเธอจะให้เธอไปรับลูกศิษย์ที่อายุน้อยกว่าเมื่อเธอประสบอุบัติเหตุบนเวทีและข้อเท้าพลิก จนกระทั่งถึงตอนจบ เราถึงได้รู้ว่าโครงเรื่องรองนี้เข้ากับเนื้อเรื่องหลักอย่างไร ซึ่งก็คาดเดาได้ว่าจะกลายเป็นเหตุผลในการมีอยู่ของการหลอกหลอนที่หลอกหลอนคณะของจงหัวหลังจากที่เกิดอาการเส้นเลือดในสมองแตกอย่างกะทันหันจนทำให้พ่อของเขาต้องเข้าโรงพยาบาลไม่ได้ ไม่เพียงแต่จงหัวจะเริ่มเห็นใบหน้าที่น่ากลัวตามท้องถนนเท่านั้น เขายังได้รับของขวัญที่เป็นลางไม่ดี Hungry Ghost Ritual (เช่น เครื่องเซ่นให้คนตาย) และรอดตายมาได้อย่างหวุดหวิดสองสามครั้ง
แต่สิ่งที่น่าตกใจจริงๆ ก็คือตอนที่เซียวหยานถูกวิญญาณชั่วร้ายเข้าสิง ซึ่งคงได้ดูหนังไล่ผีจากตะวันตกมาหลายเรื่องแล้ว ใช่แล้ว ซึ่งทำให้จงหัวตกใจมาก เธอเริ่มบิดร่างกายแบบเดียวกับที่ลินดา แบลร์เคยทำใน ‘The Exorcist’ และหนังเลียนแบบและลอกเลียนแบบอีกนับไม่ถ้วนนับจากนั้นมา สิ่งที่ทำให้จงหัวสับสนยิ่งขึ้นไปอีกก็คือ ทุกครั้งที่เธอทำ เธอจะตื่นจากภวังค์และอ้างว่าเป็นเพียงอาการป่วยที่เธอป่วยมาตั้งแต่เด็ก ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าจงหัวไม่เชื่อ และเริ่มทำ ‘กิจกรรมเหนือธรรมชาติ’ โดยติดตั้งกล้องวิดีโอไว้รอบบ้านเพื่อบันทึก (หรือ) กิจกรรมเหนือธรรมชาติที่เกิดขึ้นรอบตัวเขา
ถ้าคุณคุ้นเคยกับกลอุบายสยองขวัญเกือบทั้งหมดของภาพยนตร์เรื่องนี้ นั่นก็เพราะว่ามันคุ้นเคยจริงๆ Cheung หยิบยืมคลาสสิกของแนวสยองขวัญที่กล่าวถึงข้างต้นมาผสมผสานองค์ประกอบจากภาพยนตร์สยองขวัญสไตล์ฮ่องกงทั่วไปในช่วงทศวรรษ 1990 เข้ากับรูปแบบจากผู้มีชื่อเสียงในปัจจุบันเหล่านี้ น่าเสียดายที่ความคิดริเริ่ม (หรือการขาดความคิดริเริ่ม) ไม่ใช่ข้อบกพร่องที่ใหญ่ที่สุดของภาพยนตร์เรื่องนี้ แต่เป็นการขาดความสอดคล้องกันต่างหากที่ทำให้โครงเรื่องทั้งหมดพังทลายลง แน่นอนว่าเรารู้ว่ามีวิญญาณอยู่ทั่วไป แต่ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าใครเป็นผู้เข้าสิงหรือว่าเพราะอะไร มีอยู่ช่วงหนึ่งที่จิงจิงถูกเข้าสิง จากนั้นก็ถึงคราวของเซียวหยาน และหลังจากนั้นก็เห็นได้ชัดว่าทุกคนในคณะยกเว้นจงฮวาแน่นอน แม้กระทั่งจนถึงเฟรมสุดท้าย เราก็ยังคงรอคำตอบเหล่านี้อยู่ แต่ดูเหมือนว่าคำถามเหล่านี้จะเป็นคำถามที่ภาพยนตร์ไม่สามารถตอบได้ด้วยตัวเอง
ถึงแม้ Cheung Hungry Ghost Ritual จะทำได้ดีในการสร้างและรักษาบรรยากาศของความลึกลับและลางสังหรณ์ตลอดทั้งเรื่อง แต่ด้วยความที่ไม่มีการคลี่คลายที่น่าพอใจเพียงพอ ซึ่งอธิบายได้อย่างชัดเจนว่าเหตุการณ์ทั้งหมดนั้นควรจะสมเหตุสมผลอย่างไร ภาพยนตร์ของเขาจึงไม่สามารถให้ผู้ชมได้ข้อสรุปอย่างที่คาดหวังไว้ ผู้ที่กำลังมองหาความสยองขวัญที่ดีควรทราบด้วยว่านี่ไม่ใช่อะไรที่คุณไม่เคยเห็นมาก่อน เรื่องราวที่น่าสนใจปานกลางเกี่ยวกับวิญญาณที่กลับมาในโอเปร่าเรื่อง Seventh Month ซึ่งแทบจะไม่ได้สำรวจเลยก่อนที่จะลงเอยด้วยภาพยนตร์ระทึกขวัญเกี่ยวกับการเข้าสิงแบบมาตรฐานอีกเรื่องหนึ่ง มันไม่ใช่พิธีกรรม แต่ ‘พิธีกรรมผีหิวโหย’ นี้ให้ความรู้สึกซ้ำซากจำเจมาก
ฉันไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับ “Ghost Rituals” (หรือที่เรียกว่า “Yu lan shen gong”) มาก่อนเลยจนกระทั่งปี 2019 เมื่อฉันมีโอกาสได้นั่งดูมัน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าฉันคว้าโอกาสนี้ไว้ทันที เพราะฉันหลงใหลและสนใจภาพยนตร์เอเชีย
ก่อนอื่นเลย ฉันขอพูดก่อนว่าบรรยากาศในภาพยนตร์ปี 2014 เรื่องนี้ค่อนข้างดี และผู้กำกับ Nick Cheung ก็เก่งในการสร้างฉากและสร้างภาพยนตร์ และ “Ghost Rituals” ยังมีศักยภาพที่ยังไม่ได้ใช้ประโยชน์อีกมาก น่าเสียดายที่พวกเขาไม่ได้ใช้ประโยชน์จากสิ่งที่มีให้ในเรื่องนี้อย่างเต็มที่
สำหรับฉันแล้ว ภาพยนตร์เรื่องนี้จบลงด้วยความธรรมดา เพราะเนื้อเรื่องทำให้ฉันหลงทางระหว่างทาง มันแค่พลิกผันไปสู่ความไร้สาระและน่าสนใจน้อยลงสำหรับฉันในบางช่วงของเรื่อง ตอนนี้ ฉันนั่งดูหนังเรื่องนี้จนจบ แต่จากที่น่าสนใจก็กลายเป็นธรรมดา
ควรจะกล่าวว่ามีฉากที่น่าประทับใจจริงๆ ในภาพยนตร์เรื่องนี้ และฉันรู้สึกประทับใจกับฉากเข้าสิงเป็นอย่างยิ่ง ฉากเหล่านี้สวยงามและโหดร้ายมาก ไม่เหมือนอะไรที่ฉันเคยเห็นในภาพยนตร์สยองขวัญเอเชียมาก่อนเลย นั่นเป็นเรื่องดีอย่างแน่นอน
ในส่วนของการแสดง พวกเขามีนักแสดงที่มีความสามารถดีๆ หลายคน Hungry Ghost Ritual และทุกคนก็ทำหน้าที่ของตัวเองได้ดีกับตัวละครและบทบาทที่ได้รับ แต่น่าเสียดายที่พวกเขาถูกจำกัดด้วยบทและเนื้อเรื่อง แอนนี่ หลิว และแคร์รี่ หง แสดงได้ค่อนข้างดีในภาพยนตร์เรื่องนี้ Ghost Rituals เป็นภาพยนตร์ที่น่าชมแน่นอน แต่ไม่ใช่ภาพยนตร์ที่โดดเด่นหรือจะทำให้คุณประทับใจหรือตะลึง และแน่นอนว่าไม่ใช่ภาพยนตร์ที่คุณจะดูซ้ำมากกว่าหนึ่งครั้ง คะแนนของฉันสำหรับ Ghost Rituals อยู่ที่ 5 ดาวจาก 10 ดาว ซึ่งถือว่าค่อนข้างอ่อนแอและธรรมดา
6.3