KUBHD ดูหนังออนไลน์ Hope Springs (2012) คุณป้าดึ๋งดั๋ง ปึ๋งปั๋งกันมั้ยปู่
เรื่องย่อ
ดูหนัง ออนไลน์ Hope Springs (2012) คุณป้าดึ๋งดั๋ง ปึ๋งปั๋งกันมั้ยปู่ หนังชีวิตรักคนวัยเก๋า ที่มาพร้อมกับความฮาแสบซ่าไม่แพ้วัยรุ่น เคย์ (เมอริล สตรีพ) ภรรยาของ อาร์โนลด์ (ทอมมี่ ลี โจนส์) ที่อยู่กินกันมา 31 ปี แต่แล้วพวกเขาก็พบว่าชีวิตคู่กำลังอยู่ในช่วงจืดชืดอย่างหนัก เธอได้รับแรงบันดาลใจจากหนังสือกูรูด้านความสัมพันธ์ ที่เขียนโดย ดร.เบอร์นี ฟิลด์ (สตีฟ คาเรลล์) เคย์ จึงลากสามีไปหาเขาเพื่อขอคำปรึกษา ซึ่งคำแนะนำของ ดร.เบอร์นี ก็ทำให้ทั้งคู่ได้เผชิญหน้ากับความต้องการลึก ๆ ที่ช่วยเติมไฟรักให้กับชีวิตคู่อีกครั้ง
ผู้กำกับ
David Frankel
บริษัท ค่ายหนัง
- Columbia Pictures
- Mandate Pictures
- Metro-Goldwyn-Mayer
- Film 360
- Escape Artists
นักแสดง
- Meryl Streep
- Tommy Lee Jones
- Steve Carell
โปสเตอร์หนัง
รีวิวหนัง
stephenrtod
Hope Springs (2012) คุณป้าดึ๋งดั๋ง ปึ๋งปั๋งกันมั้ยปู่
9
สตรีพ โจนส์ และคาร์เรลทำลายจุดยืนใหม่
ฉันเป็นโสดวัยเกษียณอายุ 67 ปี แต่งงานและหย่าร้างมาแล้วสองครั้ง และหนังเรื่องนี้โดนใจฉันมาก มันทำหน้าที่เป็นกระจกประเภทหนึ่งที่กระตุ้นให้ฉันไตร่ตรองตัวเลือกต่างๆ มากมายในแต่ละวัน หรือแม้แต่การไล่ระดับความตั้งใจที่ละเอียดยิ่งขึ้น ซึ่งประกอบขึ้นเป็นการแต่งงานหรือความสัมพันธ์ที่ดีหรือไม่สมบูรณ์ไม่ว่าในรูปแบบใดก็ตาม ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับวิธีที่เราสร้างสวรรค์หรือนรกของเราเอง ในบ้าน ในห้องครัว ในห้องนอน และในชีวิต เราสูญเสียการควบคุมความรักที่เร่าร้อนของเราจนเกือบจะเหมือนกับที่ฝุ่นค่อยๆ สะสมอยู่บนพื้น เมื่อวานฉันเพิ่งดูดฝุ่นนั่นไม่ใช่เหรอ? นั่นคือวิธีที่การแต่งงานสามารถสร้างกระดูกและทำให้ตัวเองเสื่อมโทรมได้ ราวกับว่าจิตสำนึกนั้นเต็มไปด้วยยาสลบหรือยาชาบางชนิดโดยการฉีดยาอย่างลับ ๆ ล่อ ๆ เป็นเวลาหลายปี โดยความรู้สึกหนึ่งจะชาไปในคราวเดียว
เมอริล สตรีพ, ทอมมี่ ลี โจนส์ และสตีฟ คาร์เรลเป็นนักแสดงที่ยอดเยี่ยมและทำลายอารมณ์และการแสดงใหม่สำหรับนักแสดงระดับปรมาจารย์ทั้งสามคน
หนังเรื่องนี้ทำให้ฉันคิดถึงชีวิตทั้งชีวิตของฉัน และทำให้ฉันนึกถึงการแต่งงานของพ่อแม่ด้วย
การแสดงภาพของอาร์โนลด์ของทอมมี่ ลี โจนส์ ชายผู้เป็นนักบัญชีมาเป็นเวลานานที่เขาสามารถทำงานได้โดยอัตโนมัติกับลูกค้า โดยไม่ให้ความสำคัญกับธุรกิจหรือการแต่งงานของเขามากนัก ความโกรธ ความอับอาย ความดื้อรั้นต่างๆ การไม่ละทิ้งความเย่อหยิ่ง หรือการประนีประนอมอันจะเป็นประโยชน์สูงสุดต่อตัวเขาเอง ภรรยา และชีวิตสมรส
กล้องไม่ได้ตัดต่อ ภาพนี้แสดงให้เห็นว่าอาร์โนลด์เผลอหลับไปขณะดูการสอนกอล์ฟทางโทรทัศน์ กล้องที่อยู่เหนือกระทะและถ่ายในระยะใกล้แสดงให้เห็นภาพเคย์ของเมอรีล สตรีพที่กำลังเสิร์ฟเบคอนแผ่นหนึ่งและไข่ด้านที่สุกใสสำหรับอาร์โนลด์ทุกวัน วันแล้ววันเล่า เขากินอาหารเช้าโดยหันหลังให้เธอขณะอ่านหนังสือพิมพ์ จากนั้นลุกขึ้นทุกวัน และเช็คเช็คให้เธอโดยไม่สบตาด้วยซ้ำ แล้วเขาก็ออกไปทำงานอีกครั้ง เหมือนเครื่องยนต์เล็กๆ ที่ไร้ซึ่งอารมณ์ที่สามารถทำได้ .
เมื่อ Sisyphus ผลักก้อนหินนั้นขึ้นไปบนยอดเขา ซึ่งเป็นการลงโทษโดยเทพเจ้า เขาต้องเฝ้าดูหินกลิ้งกลับลงไปที่ด้านล่างของเนินเขา จากนั้นเขาก็ทำซ้ำขั้นตอนนี้ – ชั่วนิรันดร์ แต่ Sisyphus ยิ้ม – อย่างน้อยตาม Albert Camus เขายิ้ม มันเกิดขึ้นกับฉันว่าความสัมพันธ์และการแต่งงานกลายมาเป็นที่พักอาศัย และความหลงใหลนั้น เช่นเดียวกับอากาศที่ถูกใช้ไปจากรอยรั่วเล็กๆ ในยางที่สึกหรอ สามารถหายไปก่อนที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะตระหนักอย่างแท้จริงถึงสิ่งที่พวกเขากำลังทำอยู่ และสิ่งที่พวกเขาทำลงไป รอยยิ้มในหนังเรื่องนี้มีทั้งการบังคับ อัตโนมัติ การป้องกัน และความเจ็บปวด ก้อนหินไม่ได้รับการยอมรับอย่างเปิดเผย
ในหนังเรื่องนี้ ทุกฉากมีการเล่นน้อยไปเล็กน้อย ไม่มีเส้นหรือท่าทางอยู่ด้านบน บทสนทนาเกือบทุกคำมีความสมจริง ฉันไม่เคยรู้สึกว่าฉันกำลังถูกบรรยายหรือสั่งสอน ฉันคิดว่าเพลงพื้นหลังรบกวนเกินไปหลายครั้ง เกือบจะเหมือนกับว่ามีคนไม่ไว้วางใจเมอรีล สตรีพที่จะแบกภาระทางอารมณ์ของฉาก นั่นถือเป็นข้อผิดพลาดในการตัดสิน ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องมีการบุกรุกจากผู้มีอำนาจหรือผู้กำกับ – นั่นคือคำวิจารณ์เดียวของฉัน
“โฮปสปริงส์” เป็นภาพยนตร์เกี่ยวกับส่วนผสมของความสุขหรือการขาดความเหมือนกันและความเฉียบแหลมของนักแสดง ผู้กำกับ ผู้กำกับภาพ และบรรณาธิการก็งดงามมาก พวกเขาไม่เคยก้มที่จะจมอยู่กับบทสนทนาที่ซ้ำซากจำเจหรือการแสดงใดๆ มันน่าเชื่อ
ฉันรู้สึกว่าภาพยนตร์เรื่องนี้เปิดชีวิตของฉันจริงๆ ฉันหวังว่าฉันจะได้เห็นมันเมื่อ 45 ปีที่แล้วตอนที่ฉันแต่งงานครั้งแรก มันเป็นสิ่งที่ดี
littlemartinarocena
7/10
Melancholic Comedy About Intimacy
เมอรีล สตรีพเป็นสิ่งมหัศจรรย์ มาเริ่มกันเลย หลังจากการแสดงภาพมาร์กาเร็ต แธตเชอร์ ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ตกอยู่ในอันตรายอย่างแท้จริงที่จะหายไปพร้อมๆ กัน สมจริงและสะเทือนใจอย่างมาก ทอมมี่ ลี โจนส์ นำเสนอใบหน้าที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน มีคนตั้งรกรากอยู่ในแนวทางของเขาจนเขาไม่สังเกตเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวเขา นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงตระหนักรู้ของเขาจึงเจ็บปวดมาก ภาพยนตร์เรื่องนี้อิงจากบทภาพยนตร์ที่มั่นคงแต่ทิศทางของเรื่องยังเชื่องช้าและไม่แน่ใจนัก มันให้ความรู้สึกราวกับว่าผู้กำกับไม่ไว้วางใจเนื้อหาของเขา เพลงและดนตรีประกอบจากภาพยนตร์โทรทัศน์เรื่อง Lifetime ไม่อนุญาตให้เราเชื่อมโยงกับความจริงที่แท้จริงที่ปรากฏบนหน้าจอ ฉันต้องยอมรับว่ามันน่ารำคาญมาก ผมขอแนะนำหนังเรื่องจุดแข็งของสองนักแสดงกลางครับ ความใกล้ชิดระหว่างผู้ใหญ่สองคนสะท้อนทุกลุคทุกอิริยาบถจนสกอร์มารบกวนและบั่นทอนอารมณ์ของเรา
stephenrtod
9/10
สตรีพ โจนส์ และคาร์เรลทำลายจุดยืนใหม่
ฉันเป็นโสดวัยเกษียณอายุ 67 ปี แต่งงานและหย่าร้างมาแล้วสองครั้ง และหนังเรื่องนี้โดนใจฉันมาก มันทำหน้าที่เป็นกระจกประเภทหนึ่งที่กระตุ้นให้ฉันไตร่ตรองตัวเลือกต่างๆ มากมายในแต่ละวัน หรือแม้แต่การไล่ระดับความตั้งใจที่ละเอียดยิ่งขึ้น ซึ่งประกอบขึ้นเป็นการแต่งงานหรือความสัมพันธ์ที่ดีหรือไม่สมบูรณ์ไม่ว่าในรูปแบบใดก็ตาม ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับวิธีที่เราสร้างสวรรค์หรือนรกของเราเอง ในบ้าน ในห้องครัว ในห้องนอน และในชีวิต เราสูญเสียการควบคุมความรักที่เร่าร้อนของเราจนเกือบจะเหมือนกับที่ฝุ่นค่อยๆ สะสมอยู่บนพื้น เมื่อวานฉันเพิ่งดูดฝุ่นนั่นไม่ใช่เหรอ? นั่นคือวิธีที่การแต่งงานสามารถสร้างกระดูกและทำให้ตัวเองเสื่อมโทรมได้ ราวกับว่าจิตสำนึกถูกยิงเต็มไปด้วยยาสลบหรือยาชาบางชนิดโดยการฉีดยาอย่างลับ ๆ ล่อ ๆ เป็นเวลาหลายปี โดยความรู้สึกหนึ่งจะชาไปในคราวเดียว
เมอริล สตรีพ, ทอมมี่ ลี โจนส์ และสตีฟ คาร์เรลเป็นนักแสดงที่ยอดเยี่ยมและทำลายอารมณ์และการแสดงใหม่สำหรับนักแสดงระดับปรมาจารย์ทั้งสามคน
หนังเรื่องนี้ทำให้ฉันคิดถึงชีวิตทั้งชีวิตของฉัน และทำให้ฉันนึกถึงการแต่งงานของพ่อแม่ด้วย
การแสดงภาพของอาร์โนลด์ของทอมมี่ ลี โจนส์ ชายผู้เป็นนักบัญชีมาเป็นเวลานานที่เขาสามารถทำงานได้โดยอัตโนมัติกับลูกค้า โดยไม่ให้ความสำคัญกับธุรกิจหรือการแต่งงานของเขามากนัก ความโกรธ ความอับอาย ความดื้อรั้นต่างๆ การไม่ละทิ้งความเย่อหยิ่ง หรือการประนีประนอมอันจะเป็นประโยชน์สูงสุดต่อตัวเขาเอง ภรรยา และชีวิตสมรส
กล้องไม่ได้ตัดต่อ ภาพนี้แสดงให้เห็นว่าอาร์โนลด์เผลอหลับไปขณะดูการสอนกอล์ฟทางโทรทัศน์ กล้องที่อยู่เหนือกระทะและถ่ายในระยะใกล้แสดงให้เห็นภาพเคย์ของเมอรีล สตรีพที่กำลังเสิร์ฟเบคอนแผ่นหนึ่งและไข่ด้านที่สุกใสสำหรับอาร์โนลด์ทุกวัน วันแล้ววันเล่า เขากินอาหารเช้าโดยหันหลังให้เธอขณะอ่านหนังสือพิมพ์ จากนั้นลุกขึ้นทุกวัน และเช็คเช็คให้เธอโดยไม่สบตาด้วยซ้ำ แล้วเขาก็ออกไปทำงานอีกครั้ง เหมือนเครื่องยนต์เล็กๆ ที่ไร้ซึ่งอารมณ์ที่สามารถทำได้ .
เมื่อ Sisyphus ผลักก้อนหินนั้นขึ้นไปบนยอดเขา ซึ่งเป็นการลงโทษโดยเทพเจ้า เขาต้องเฝ้าดูหินกลิ้งกลับลงไปที่ด้านล่างของเนินเขา จากนั้นเขาก็ทำซ้ำขั้นตอนนี้ – ชั่วนิรันดร์ แต่ Sisyphus ยิ้ม – อย่างน้อยตามที่ Albert Camus กล่าวเขาก็ยิ้ม มันเกิดขึ้นกับฉันว่าความสัมพันธ์และการแต่งงานกลายมาเป็นที่พักอาศัย และความหลงใหลนั้น เช่นเดียวกับอากาศที่ถูกใช้ไปจากรอยรั่วเล็กๆ ในยางที่สึกหรอ สามารถหายไปก่อนที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะตระหนักอย่างแท้จริงถึงสิ่งที่พวกเขากำลังทำอยู่ และสิ่งที่พวกเขาทำลงไป รอยยิ้มในหนังเรื่องนี้มีทั้งการบังคับ อัตโนมัติ การป้องกัน และความเจ็บปวด ก้อนหินไม่ได้รับการยอมรับอย่างเปิดเผย
ในหนังเรื่องนี้ ทุกฉากมีการเล่นน้อยไปเล็กน้อย ไม่มีเส้นหรือท่าทางอยู่ด้านบน บทสนทนาเกือบทุกคำมีความสมจริง ฉันไม่เคยรู้สึกว่าฉันกำลังถูกบรรยายหรือสั่งสอน อย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่าเพลงแบ็คกราวด์รบกวนมากเกินไปหลายครั้ง เกือบจะเหมือนกับว่ามีคนไม่ไว้วางใจเมอรีล สตรีพที่จะแบกภาระทางอารมณ์ของฉาก นั่นถือเป็นข้อผิดพลาดในการตัดสิน ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องมีการบุกรุกจากผู้มีอำนาจหรือผู้กำกับ – นั่นคือคำวิจารณ์เดียวของฉัน
“โฮปสปริงส์” เป็นภาพยนตร์เกี่ยวกับส่วนผสมของความสุขหรือการขาดความเหมือนกันและความเฉียบแหลมของนักแสดง ผู้กำกับ ผู้กำกับภาพ และบรรณาธิการก็งดงามมาก พวกเขาไม่เคยก้มที่จะจมอยู่กับบทสนทนาที่ซ้ำซากจำเจหรือการแสดงใดๆ มันน่าเชื่อ
ฉันรู้สึกว่าภาพยนตร์เรื่องนี้เปิดชีวิตของฉันจริงๆ ฉันหวังว่าฉันจะได้เห็นมันเมื่อ 45 ปีที่แล้วตอนที่ฉันแต่งงานครั้งแรก มันเป็นสิ่งที่ดี
ภาพยนตร์ที่คล้ายกัน
The Holiday (2006) เซอร์ไพรส์รักวันพักร้อน
Love Happens เต็มเรื่อง (2009) รักแท้…มีแค่ครั้งเดียว
Did You Hear About the Morgans (2009) ไฮโซมอร์แกน โกบ้านนา
8.2